Madeira

Het hele eiland wordt doorkruist door de Levada’s. Dit slim bedachte irrigatiesysteem vervoert water van het noorden naar het zuiden. Het vele groen op het eiland wordt onder andere door deze Levada’s in stand gehouden.

De eerste kolonisten begonnen in het zuiden met de aanleg van de Levada’s. Deze irrigatiesystemen brachten het water uit de hoger gelegen bronnen langs de berghellingen naar beneden. Op die manier konden de terrassen hun water krijgen. Tegenwoordig omvat het irrigatiesysteem ± 2150 kilometer aan kanalen. Daarvan loopt 40 kilometer door tunnels. De kracht waarmee het water van de berghellingen naar beneden komt, wordt in sommige gevallen aangewend voor de energievoorziening op het eiland.

In het binnenland ligt een geïsoleerde vallei Currral das Freiras (Nonnenkraal) die in de wilde tijden van zeerovers gebruikt werd als veilig toevluchtsoord. Hitsige mannen stapten wel eens na een lange tocht op zee aan land, op zoek naar vrouwelijk schoon. Ze stroopten hier vaak het eiland voor af. De vrouwen – door ervaring wijs geworden – zochten hoog in de bergen hun toevlucht. Hier waren ze voor de ruige zeebonken, die met hun zeebenen niet meer aan klimmen gewend waren, letterlijk onbereikbaar.

Zandstranden zul je op het eiland Madeira niet vinden. Een enkel klein strandje ‘Prainha’ is te vinden vlakbij het dorpje Canical. Porto Santo heeft wel een lang zandstrand. Dus als je persé even met je blote voeten over zand wil gaan lopen, neem dan de boot maar als je aan dat dagje strand toe bent.

De laurierboom is veel op dit eiland te vinden, samen met prachtige bloemen en planten, die uit de hele wereld naar het eiland zijn gebracht. Vooral in de negentiende eeuw werden er door de Europese kolonisten veel exotische planten geïmporteerd. Om die reden werd (en wordt!) Madeira geprezen als ‘de drijvende tuin in de Atlantische Oceaan’. De Madeirezen vernoemen straten, gebouwen, parken en dergelijke vaak naar bloemen en planten. Zo is de hoofdstad Funchal vernoemd naar venkel.

De Pico Ruivo is net iets hoger dan de punt ernaast van de Pico de Arieiro. Vanaf ruim 1800 meter hoogte heb je natuurlijk een superuitzicht over de omliggende bergen van Madeira.

November tot juni.

23 graden

18 graden

Funchal heeft een gezellig oud centrum met vele winkels, terrasjes en restaurants. De stad is terrasvormig gebouwd en heeft een schitterende ligging aan een natuurlijke baai.

Je kunt al wandelend vele kilometers afleggen langs de zogenaamde Levada’s: watergoten. Madeira is dan ook heel erg geschikt voor wandeltochten langs de steile kust, over de muren van de Levada’s of op de honderd jaar oude trappen waar vroeger de Madeirezen met ezeltjes overheen liepen. Niet over een treetje struikelen natuurlijk.