Nova Scotia en Newfoundland

Nova Scotia en Newfoundland zijn bijzonder door hun indrukwekkende natuur. Steile kliffen en bergwanden in Cape Breton, de enorme getijdeverschillen ‘Tidal Bore’ bij Truro, stranden en kleurrijke vissersplaatsjes zijn een aantal treffende hoogtepunten.
Bij de provincie Newfoundland hoort niet alleen het eiland Newfoundland, maar ook het veel grotere Labrador op het vasteland. Nova Scotia en Newfoundland zijn niet makkelijk te bereiken – je hebt altijd een ferry nodig.
Newfoundland is een ruige, door het weer gebeeldhouwde provincie met rauwe, uitdagende landschappen. Je kunt een tocht maken die begint bij Deer Lake in het westen en midden van het eiland, en vervolgens omhoog rijden langs de kust waar de Long Range Mountains in zee vallen. Deze kustlijn heeft steile kliffen, fjorden-achtige inhammen, meren en bergplateau’s.
De weg naar het noorden gaat helemaal naar de noordtip van Newfoundland waar de Noormannen ooit overwinterd hebben. Newfoundland behoort tot de oudste gesettelde delen van Canada en zelfs van Noord-Amerika. De grootste stad is St. John’s, die dateert van 1528, gelegen aan de oostkant van het eiland. De stad staat bekend om zijn grote aantal cafés en zijn aardige nachtleven. Het is een oude vissersstad. Het gedeelte in het midden van het eiland aan de zuidkant is bergachtig en ontoegankelijk. De meeste bezoekers gaan daarom ook naar de westkust.

Labrador is een verhaal apart: een stuk wildernis van 300.000 vierkante kilometer, dat zelfs nog niet geheel in kaart is gebracht. Het landschap is wild en woest, met weer die ruige kustlijn.
Voor de kust, onderaan Newfoundland liggen twee eilandjes die bij Frankrijk horen. Het zijn de laatste resten van het Franse imperium in Noord-Amerika. Opmerkelijk in Newfoundland zijn verder de namen van stadjes en dorpen. De bewoners lijken zich daarmee kostelijk te amuseren. Zo kom je door Come By Chance, Run By Guess, Blow Me Down, Heart’s Desire en Empty Basket, om er maar een paar te noemen.

Een deel van Nova Scotia, Cape Breton, is een eiland. De rest is met het vasteland verbonden door Chignecto. Halifax is de grootste stad van de provincie, gelegen aan een enorme zeehaven die het hele jaar ijsvrij is. Zusterstad Darmouth ligt aan de andere kant van de baai en de twee zijn verbonden door twee hangbruggen. Het havengebied van Halifax heeft sinds de jaren zestig een enorme renovatie ondergaan en gaat nu als ‘Historic Properties’ door het leven. De stad is heel wat moderner dan de afgelegen ligging doet vermoeden.
De zuidoostkust van Nova Scotia staat bekend als South Shore. De route heet de Lighthouse Route, een indicatie van de verraderlijkheid van de kust. Ondanks de vuurtorens zijn aardig wat schaepen hier vergaan.
De dorpjes Indian Harbor en Peggy’s Cove vertegenwoordigen het beeld zoals Nova Scotia dat naar buiten wil uitdragen: vissersdorpjes met veelkleurige boten en drogende netten. Minder toegankelijk is het binnenland dat wild en ruw is, met een heel ander soort natuur. Dat blijkt bijvoorbeeld in Kejimkujik National Park, een paradijs van groene bossen, meertjes, eilandjes, stroompjes en rivieren, alleen toegankelijk te voet of per boot. In het gebied van het park hadden de Mi’kmac Indianen hun thuisbasis. Kejimkujik staat bekend als het beste kano-park van Canada en dat moet dan heel wat zeggen.

Historische plek

Voor veel Canadezen gaat de geschiedenis niet verder terug dan bonthandel, de veroveringen door Engelsen en Fransen, maar vooral de oorlogen met Engelsen, Fransen en Amerikanen. De overblijfselen uit die oorlogstijd in de achttiende en negentiende eeuw worden dan ook met zorg omringd, in ere hersteld, gerestaureerd of zelfs opnieuw gebouwd. Vooral de forten en historische gebouwen mogen rekenen op veel belangstelling.

Gedurende de zomermaanden komen tientallen historische forten in Canada tot leven. Sergeants, kapiteins, majoors en drummasters marcheren er dan weer, kanonnen worden afgeschoten, parades worden gehouden. Canada’s recente geschiedenis wordt in ere gehouden met levende ‘historic sites’. Duizenden vrijwilligers kleden zich in historische kostuums om het leven in een fort tastbaar te maken. Of om belangrijke gebeurtenissen uit het verleden na te spelen. In veel gevallen worden bezoekers aangemoedigd mee te doen.
Canada’s oudste historische plaats is Fort Anne in Annapolis Royal, de hoofdstad van de Atlantische provincie Nova Scotia tussen 1713 en 1749. Een van de best bewaarde overblijfselen uit de negentiende eeuw is de Citadel, een fort met bastions op een heuvel midden in Halifax, de tegenwoordige hoofdstad van Nova Scotia. Daar kun je worden rondgeleid door studenten in het tenue van het regiment uit die tijd: in Schotse kilts (met of zonder!!?) en met berenmutsen, waarmee duidelijk wordt waar de stichters van deze provincie vandaan kwamen. Inderdaad: ‘Nova Scotia’ is vertaald ‘Nieuw Schotland’.’

Natuur

In Newfoundland vind je kuddes kariboes, elanden, enorme zwarte beren, vogelkolonies en in de Cabot Trail (genoemd naar de Europese pionier John Cabot die Cape Brenton ontdekte) is een van de meest spectaculaire ritten die je kunt maken in Noord-Amerika. De route voert je 298 km. langs zeekust en bergen. The Alexander Graham Bell National Historic Park in Baddeck en de Cape Breton Highlands National Park zijn twee hele goede redenen om tijdens deze rit de auto te dumpen en even bij deze plaatsen rond te blijven hangen.

Seizoeninfo

Het is in Newfoundland kouder dan in de andere provincies aan de oostkust. De oost- en zuidkust van het eiland zijn vaak mistig. Gemiddelde zomertemperaturen schommelen tussen de 15 en 21 graden Celsius, met regelmatig een uitschieter naar boven. In de winter is het een paar graden onder nul, maar ’s nachts kan de temperatuur dalen tot zo’n vijftien graden beneden het vriespunt. In Labrador kan het in het subarctische gedeelte nog veel kouder worden.
Cape Breton is meer onderhevig aan extremen dan het vaste land van Nova Scotia. ‘s Zomers is het weer nogal veranderlijk en zijn de nachten koel. De kustgebieden zijn’s ochtends vaak in mist gehuld.
September is de beste tijd om te wandelen, als het niet meer zo benauwd is, de insecten zijn verdwenen, en de bossen hun herfstkleur aannemen.

Hoogseizoen

Juli en augustus.

Uitgaanstips

Halifax heeft als hoofdstad van Nova Scotia aardig wat attracties voor toeristen. Er zijn musea te vinden, maar de restaurantjes en clubs vormen voor de meeste mensen toch wel de hoofdredenen om eens rond te gaan kijken in de stad. Loop je op een onbewaakt ogenblik een kleine kroeg binnen, dan zou het wel eens kunnen gebeuren dat je je opeens in Ierland of Schotland waant. Nova Scotia is namelijk een gebied waar traditionele keltische muziek erg geliefd is. Je kunt het een beetje vergelijken met de impact die André Hazes en Gordon op Jordanese kroegbezoekers hebben. Het zijn niet direct disco-toppers die ze spelen, maar je kunt niet ontkennen dat het wel een heel gemoedelijk sfeertje schept. Naast folkfestivals staan rockfestivalletjess en jazz-evenementen op het jaarprogramma van de provincie.

Wintersport

White Hills park is volgens de inside roddels dé plek in Newfoundland waar je goed kan boarden. De laatste tijd wordt door de mensen van dit park nogal wat uit de kast gehaald om het allemaal nog wat beter te maken dat het seizoen daarvoor. Maar wat kun je allemaal verwachten als je daar verschijnt; jumps, spines, roll-in decks en boven alles ook nog eens een berg sneeuw.

Watersport

Kayakken rond een ijsberg is mogelijk als je ergens in Newfoundland gaat reizen. Het is niet aan te raden om zelfstandig naar zo’n ijshomp te peddelen, want er kan wel eens een flink brokje afbreken. Elke stad heeft wel een bureau waar je een waterexcursie kunt regelen, dus…

Outdoor

Cape Breton Highlands National Park, helemaal op het topje van het eiland, is indrukwekkend in zijn ruwheid. Het park ligt over de hele breedte van het topje van het eiland, en beschermt de mooiste stukken ervan. Tussen beide kusten in ligt een highland plateau van bossen, meren, moerassen en riviervalleien. Het vissersdorpje Bay St. Lawrence is het meest noordelijke punt van Cape Breton. Je komt dan ook langs de plek aan de voet van de Sugar Loaf Mountain waar John Cabot in 1497 voet aan wel gezet zou hebben. Ieder jaar, op 24 juni, wordt dit nagespeeld. Ook de Schotse traditie houden de bewoners in ere, zodat je regelmatig een batterij doedelzakken zult tegenkomen. Oren dicht, want ze blazen hard op die dingen.

Recreatie & diversen

Het overschot aan meren, rivieren en beekjes zullen vooral de visser erg gelukkig maken, maar dat neemt niet weg dat je ook hele goede wandelingen of kanotochten kunt maken langs de oevers van al dit water. Heb je geen zin in vissen, dan kun je met een gerust hart eventueel visgezelschap aan de waterkant dumpen om een dagje de natuur te verkennen. Lijkt je dit een goed plan, voer het dan bijvoorbeeld uit in het Gros Morne National Park. De meeste bezoekers komen hier in juli en augustus, als de kans op mooi weer het grootst is. Highway 430 is tegelijk de scenic drive door het park.

De Cabot Trail op Cape Breton wordt algemeen gezien als één van de allermooiste wegen van Noord-Amerika. Hij voert helemaal rond de kustlijn van het eiland en biedt spectaculaire uitzichten in het oosten op de Atlantische Oceaan kust en in het westen op de Gulf of St. Lawrence.

Er geldt trouwens wel een streng systeem van back country vergunningen om wildkamperen te voorkomen. Het is niet in het leven geroepen om natuurliefhebbers te zieken, maar meer om dier en mens uit elkaar te houden. Niet iedereen vindt het prettig om gillend wakker te worden met een grote beer in zijn slaapzak…